Interview Frank Kollenburg
Klinkenberg
Mei 2016

 

Vol enthousiasme reed ik vanmorgen naar mijn afspraak met Frank. Als nieuwsgierig persoon mocht ik vandaag in de keuken kijken van schoenenwinkel Klinkenberg. Ik had de opdracht gekregen achterom te komen omdat de winkel nog niet open was. Ik liep door een tuin en voelde me een voyeur. Zit ik wel goed? Na een beetje aarzelen klopte ik op de deur. Ik zag zijn vrouw opstaan en roepen, ‘Frank doe jij de deur even open van het magazijn?’ Pff gelukkig ik zat goed.

Vriendelijk ontvangst

Ik werd vriendelijk ontvangen met een kop koffie. Frank had nog even tijd nodig om een chauffeur de weg op te sturen. Dat gaf mij gelegenheid om rond te kijken. Ik zat in een vol kantoor, overal papier en mappen, een paar schoenen op het bureau en een grote kast. Ik keek het volle magazijn in, keurige rijen met schoenendozen. Het kantoor vulde zich met een geur van leer in combinatie met koffie. Ik zat er alleen aan tafel en op afstand hoorde ik mensen werken.

Spontaan en open

Frank is een spontane open man. Hij zat ontspannen achterover terwijl hij zijn verhaal deed. We maakte grapjes en hij oogde heel ontspannen toen ik vragen ging stellen aan zijn personeel. “Ik ben geen baas baas”, zei hij. “Ik vind dat we het samen moeten doen. Ik werk liever naast elkaar dan dat ik erboven ga staan.” Ik schrok van de stofzuiger die aanging, maar dat leek Frank niet eens te horen. Vol enthousiasme vertelde hij over zijn geschiedenis.

Liever Geldrop dan Curaçao

Frank kreeg de gelegenheid om in Curaçao een schoenenwinkel over te nemen. Hij was al ver in de onderhandelingen maar ze besloten het om privéredenen toch niet te doen. “Het moet helemaal goed voelen anders moet je het avontuur niet aangaan. Onze kinderen hadden er problemen mee en we besloten het mede daarom niet te doen”. Hij is erg blij dat hij het niet gedaan heeft want kort daarna kreeg hij de kans om Klinkenberg over te nemen. Nu woont en werkt hij al 1 ½ jaar met veel plezier in ‘ons’ Geldrop.

Van pedicure naar schoenenwinkel, is dat toeval?

Frank’s opa en oma hadden een verfwinkel. Dus misschien zit ondernemen wel een beetje in het bloed, verklaard hij. “Ik vind vooral mijn eigen koers varen het leukste om te doen”. Ik vroeg hem naar zijn ouders. Zijn vader was personeelsfunctionaris en zijn moeder pedicure. “Is dat toeval” vraag ik hem? “Van pedicure naar schoenenwinkel?” “Ja, nee, dat weet ik eigenlijk niet, daar heb ik nooit over nagedacht”.

De stemming sloeg om

De stemming sloeg even om toen hij vertelde dat hij het zijn moeder niet meer kon vragen omdat zijn moeder Afasie heeft waardoor ze niet meer kan praten en zijn vader is vorig jaar overleden. Beide 68 jaar. Frank haalde een keer diep adem en zei: “Daarom zeg ik altijd: Hard werken maar ook hard genieten! En nu, want morgen kan alles anders zijn. Dat heb ik bij mijn ouders gezien. Ik wil niet wachten tot later om te genieten. Ik doe dat nu.”

Mooie omgeving

Als ik naar zijn genieten vraag begint hij met een twinkeling in zijn ogen te vertellen over zijn hobby golfen. Dat doet hij graag. Als hij de kans krijgt gaat Frank het hele weekend golfen of met vrienden op golfvakantie. Met zijn gezin op een mooie vakantie daar geniet hij enorm van. Verder gaat hij graag hardlopen en is hij nog steeds de mooie omgeving van Geldrop aan het ontdekken. Met een lach op zijn gezicht vertelt hij over de routes naar Heeze, Helmond en richting Nuenen. “Ik vind het ook fijn om te werken naast mijn huis.”

Zijn gezin

Frank is getrouwd en heeft een zoon van 12 jaar en een dochter van 15 jaar. Zij hadden het in Geldrop direct naar hun zin. Zijn vrouw werkt nu ook in de zaak en zijn leven heeft door het overnemen van Klinkenberg een hele andere dimensie gekregen. Hij geniet van het feit dat hij zijn gezin meer ziet en zich meer betrokken voelt. “Ik ben nu veel bereikbaarder dan toen ik nog voor een baas werkte. Toen kwam ik laat thuis, moesten de kinderen vaak naar sport en was de tijd samen snel om. Nu krijg ik veel meer van ze mee. Dat vind ik het grote voordeel van wonen naast mijn werk”.

Betrokkenheid met Geldrop

Ik vraag hem naar zijn betrokkenheid met Geldrop. Nog maar anderhalf jaar geleden nam hij schoenenwinkel Klinkenberg over. “Klinkenberg schoenen is mijn eerste eigen onderneming en daar wil ik me voornamelijk op richten. Ik kan niet zelf winkelen in het centrum van Geldrop, omdat mijn winkel dan open is. Maar ik ben altijd betrokken geweest bij het centrummanagement in Veldhoven waar ik manager was van een schoenenzaak en ik zeg niet dat ik niet betrokken wil zijn bij Geldrop, maar eerst wil ik mijn eigen draai goed vinden. Je moet niet alles tegelijk willen doen. Als ik iets doe, wil ik het ook goed doen.”

Waarom schoenen?

“Ja, waarom? Daar ben ik zo ingerold. Ik wilde graag een leidinggevende functie. Dat kreeg ik in een schoenenwinkel. Daarna is de liefde voor schoenen pas gegroeid.” Als we door zijn schoenenwinkel lopen raakt Frank op dreef. Hij laat me trots zijn assortiment zien met alle oplossingen voor de meest uiteenlopende voetproblemen. En ik moet toegeven dat hij ook hele leuke schoenen verkoopt. Je kunt dus ook met probleemvoeten op modieuze schoenen lopen. Dat heb ik opgeslagen in mijn geheugen.

Echt helpen

Frank vindt het vooral belangrijk dat mensen in zijn winkel echt geholpen worden. De verkopers in de winkel zijn opgeleid tot ‘Adviseur Pasvormschoenen’. Ze weten wat ze moeten adviseren bij een bepaald soort voeten. Zelf is hij schoenconsulent. Klinkenberg schoenen is een speciaalzaak en heeft een regionale functie. Daarom vindt hij het ook niet zo’n probleem dat zijn winkel niet midden in de loop van het centrum zit. De mensen die bij hem in de winkel binnen komen krijgen volledige aandacht waardoor mensen soms weleens een tijdje moeten wachten. “Dat weten onze klanten, maar ze weten ook dat ze daarna zelf de volle aandacht krijgen. Wij werken niet op tijd of met verkoopaantallen, wij willen dat onze klanten weggaan met schoenen die passen bij hun voeten en met schoenen waar ze blij mee zijn.”

Gezellig

Ik kan me voorstellen dat mensen graag in zijn winkel komen. Frank leidt me naar buiten en zegt dat vaste klanten weten dat ze ook gewoon achterom mogen komen. Achter Klinkenberg schoenen is een parkeerterrein. “Ik weet dat mijn klanten niet allemaal goed ter been zijn, het loopje achterom is dan korter. Ik heb daar geen problemen mee”.

Wat een service, echte Brabantse gezelligheid!

Bedankt voor dit kijkje in de keuken en voor het gezellige gesprek Frank! Ik wens je heel veel succes!

 

Jolanda Damsma, LandJeTekst

Namens Geldrop Centrum